Tekst, którego akcja toczy się w pewnym mieście niedaleko Poznania, jest fikcją literacką. Mieszkańcy Wrześni rozpoznają w nim swoje miasto, ponieważ pewne zdarzenia i miejsca są autentyczne, choć przedstawione niekiedy nieco inaczej niż w rzeczywistości. Fabuła jednak została w całości wymyślona przez autora. Tym samym „Zegarmistrz” jest pierwszą książką, w której Filip Springer odchodzi od reportażu, z którym był do tej pory jednoznacznie kojarzony. Również w warstwie fotograficznej autor „Zegarmistrza” porzuca swój dotychczasowy styl. Wprawdzie nadal kieruje obiektyw aparatu głównie w stronę miejskich przestrzeni, ale czyni to inaczej niż do tej pory, tak jakby za niego fotografował ktoś inny. Klucz do tej zagadki znajduje się w tekście książki.

Filip Springer (1982) – reporter i fotograf. Jego reporterski debiut „Miedzianka. Historia znikania” (Czarne 2011) znalazł się w finale Literackiej Nagrody NIke i Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Kolejne książki reporterskie („Źle Urodzone. Reportaże o architekturze PRL”, „Wanna z kolumnadą. Reportaże o polskiej przestrzeni”, „Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach”, „13 pięter”, „Księga Zachwytów”) traktują o problemach polskiej przestrzeni i architektury. W 2016 roku ukazała się książka „Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast” będąca pokłosiem większego projektu dokumentalnego poświęconego byłym miastom wojewódzkim. W 2018 roku ukaże się jego mini debiut prozatorski, książka „Zegarmistrz” wydana w ramach Kolekcji Wrzesińskiej. Filip Springer mieszka i pracuje w Warszawie, współpracuje z Instytutem Reportażu, wykłada w Polskiej Szkole Reportażu.