Ukraińskie książki fotograficzne
Pierwsza ukraińska fotoksiążka powstała między 1984 i 1985 rokiem; w ostatnich latach Związku Radzieckiego społeczeństwo nadal pozostawało pod presją, przemieszaną jednak z wyraźnym poczuciem absurdu i bezsensu otaczającej rzeczywistości, co łącznie dawało się odczuć jako pewien dziwny rodzaj wolności. W swojej książce ‘Unfinished Dissertation’ Boris Mikhailov połączył fotografie z tekstami komentującymi codzienne życie Charkowa. Ciąg bardzo osobistych obrazów miesza się z ponurymi krajobrazami i widokami przestrzeni publicznych, budując komentarz o szerszym społecznym kontekście – wszechogarniającej melancholii.
Kolejna fala fotograficznych książek pojawiła się po 2013 roku, w reakcji na rewolucję i następującą po niej wojnę. W większości były to publikacje autorów związanych z charkowską szkołą fotografii okresu sowieckiego. Jednak i młodsi fotografowie zaczęli zastanawiać się nad własnymi odczuciami, opisywać za ich pomocą funkcjonowanie we współczesnych ukraińskich warunkach. Jakie są te zdjęcia? Jak i dlaczego osobiste historie i doświadczenia mogą przekładać się na opis określonego czasu i miejsca? Jak medium książki fotograficznej plasuje się w tym kontekście?
WYSTAWA ORGANIZOWANA DZIĘKI WSPARCIU MIASTA POZNAŃ W RAMACH FESTIWALU XPRINT
