Przebudowa dworca kolejowego w Poznaniu /2014/
Mariusz Forecki
Stary budynek dworca został wybudowany w roku 1879, a do 1906 roku trwały prace wykończeniowe. W roku 1929 przeprowadzono remont. W roku 1945, w czasie bitwy o Poznań budynek został zbombardowany. Odbudowany w 1949 roku, w roku 1976 zmodernizowany. W tej postaci przetrwał do dzisiaj. Przez wiele lat był mekką dla poznańskich bezdomnych. Można było tutaj spotkać słynną poznańską postać: Babilonkę. W połowie lat 80-tych ksiądz Adam Borysiak opiekujący się bezdomnymi organizował kilkakrotnie w poczekalni dworca msze święte, starał się też zarejestrować poznańskich bezdomnych i wydał im specjalne legitymacje. W nieistniejącej restauracji WARS organizowano wigilie dla podróżnych, przez wiele lat jedzenie rozdawali też wyznawcy Kryszny. W budynki koczowali cygańscy Romowie i strajkowali kolejarze. Na piętrze funkcjonowała restauracja słynąca (lata 1988-90) z doskonałych sałatek warzywnych z jajkiem i codziennie, w godzinach rannych, ze świeżych, ciepłych bułek. 25 października 2013 roku stary dworzec PKP w Poznaniu został zamknięty, a cały ruch przeniósł się do nowego budynku.